فيچرها قهرمانان حال اوج بوسیله Unipath به روز رسانی شده در جولای 19, 2019 به اشتراک گذاری Facebook Twitter چهار پیلوت هلیکوپتر پاکستانی، کوهنوردان بریتانیایی را در ارتفاعات مرگبار نجات میدهند جگرن مظفر احمد، قوایمسلح پاکستان سه کوهنورد باتجربه- بروس نورماند، تیموتی میلر و کریستین هوبر- سفری را در روزی آرام و آفتابی در 29 می 2018 به قله آلتر سار در پاکستان شروع نمودند. نورمند و میلر از بریتانیا آمده بودند و هوبر از اتریش به آنها ملحق شد. هر سه کوهنورد علاقه خاصی به نواحی شمالی پاکستان داشتند، که از سفرهایشان به دیگر قلهها در طول فصول کوهنوردی در گذشته مشهود است. بعد از پرواز به گِلگِت و عبور از فِیری میدوز (مراتع جادویی)، در استراحتگاهی کنار دریای واقع در هنزه توقف کردند. زمان و آب و هوا برای پیاده روی فوقالعاده بود. آنها با شوق نزدیک شدن به مقصد به مدت پنج الی شش ساعت در امتداد دریای هنزه سفر کردند و به کریم آباد رسیدند. صدای نیروبخش همیشگی دریا که به موازات سرک در جریان بود به هیجان آنها اضافه میکرد. ماموریت آنها برای بالا رفتن از آلتر سار ماموریتی مشکلی بود، اما تصمیم آنها بلندهمتتر از ارتفاع قله بود. آلتر سار (که آلتر، آلتر دو، بوجوهاگور دو نیز نامیده میشود) اصلیترین قله جنوب شرقی بتورا موز تاغ، شاخهای از رشته کوههای قراقروم است. آلتر سار در حدودا 10 کیلومتری شمال شرق کریم آباد، شهری در شاهراه قراقروم واقع در دره هونزا قرار دارد. آلتر سار با ارتفاع 24238 فوتی از بلندترین قلههای قراقروم محسوب نمیشود، اما به خاطر دریای چشمنوازی که از بالای ناحیه محلی سرچشمه میگیرد، قابل توجه است. جبهه جنوبی آن 17388 فوت بالاتر از دریای نزدیک کریم آباد است. به لحاظ دید قلهای قابل توجه در گروپ کوهی باتورا رشته کوههای قراقروم است. قلههای برجسته اطراف که آلتر را پوشش میدهند بشمول قلههای لیدی فینگر، ماربل، هارچندر، پاسو و دیران میشود. دریاهای یخی طبیعی مشهور در این ناحیه عبارتند از عطا آباد، آلتر، حسن آباد و بتورا. برای کوهنوردان صعود به این قله به لحاظ فنی مشکل است: یخ ثابت، سنگهای معلق، شکافهای عمیق و کنارههای تیز. در گذشته هیئتهای اعزامی بسیاری در راه صعود به آن کوشش کردند، اما اکثر آنها با شکست مواجه شدند. تنها سفر موفقانه صعود به این قله از جانب تیم جاپانی در سال 1997 صورت گرفت. چهار پیلوت قهرمان هلیکوپتر پاکستانی در کنار دو کوهنورد انگلیسی که جانشان را نجات دادند ایستادند. قوای مسلح پاکستان نورمند که یک فزیکدان 51 ساله است رهبر این سه نفر بود. او 13 بار به طرف کوههای پاکستان سفر کرده بود. اما برای میلیر، محصل 21 ساله رشته زمین شناسی، این اولین کوشش برای صعود از کوهی در پاکستان بود. از کریم آباد، به شاه آباد رسیدند و جهت عادت کردن به آب و هوای آنجا به مدت دو هفته اقامت گزیدند. تیم کوهنوردی در تاریخ 18 جون 2018 به اردوی پایگاه احمد آباد رسید، که به طور مکمل به تجهیزات ضروری کوهنوردی مجهز بود. دو روز بعد، آنها با استفاده از روشهای کوهنوردی به روش آلپی، در آب و هوای عالی شروع به صعود از قله آلتر سار کردند. روش کوهنوردی مورد علاقه آنها روشی بود که در آن کوهنورد با اتکا به توانایی خود برای صعود کوشش میکند، به طوری که تمامی مواد غذایی، خیمه و تجهیزات را با خود حمل میکند. در حال پیاده روی مرحله به مرحله به طرف ارودی-1 و 2، آنها آهسته آهسته با مشکلاتی از ناحیههای معلق و ترس از آب و هوای بد خطرناک مواجه شدند. در 27 جون، وضعیت آب و هوا بسیار بدتر از وضعیت پیش بینی شده بود. در ارتفاع بیشتر از 19700 فوتی، طوفانی شدید آنها را مجبور کرد که از پروگرامهایشان صرفنظر کنند. در حالی که در انتظار فرصتی برای پایان شدن از کوه بودند، سکویی را در برف برای خیمه سه نفره مردانهشان در اردوی-2 حفر کردند. در جریان شبهای 29 و 30 جون، در حدود 1 صبح، برفکوچ آنها را در زیر 6 فوت یخ دفن کرد. مبارزه برای نجات یافتن شروع شد. میلر با دندانش خیمه دفنشدهشان را پاره کرد و راهی به طرف بیرون یافت و قبل از کندن زمین جهت نجات زندگی سه همراه بهگیرماندهاش برای رساندن خودش به بالای سطح برفها، جنگید. میلر، نورمند نیمههوشیار را از یک نیمه گودال بیرون کشید. با یکدیگر، با تمام قوا به جستجوی هوبر شدند. بیشتر از یکساعت یافتن همکار اتریشیشان به طول انجامید، اما هوبر قبل از این که بتوانند نجاتش دهند در زیر سنگینی برفکوچ خفه شده بود. او فقط 40 سال عمر داشت. نورمند بعدها گفت: «ما از اینکه نتوانستیم رفیق خود را نجات دهیم بسیار پریشان و غم دار شدیم.» ضمن این، برای اعضای فامیل و بخصوص تنها پسر کریستن که عزیزشان دیگر در میان آنها نیست، ناراحت هستیم.» این دو نفر وقتی از خیمه دفن شده خارج شدند خود را در حالی که تنها لایههای نازکی از کالا برتن داشتند گرفتار در برف و باران دیدند. آنها برای ممانعت از یخ زدگی مجبور شدند آذوقه سفر خود را با حفر نمودن زمین بیرون بکشند. نورمند و میلر وضعیت خود را از طریق یک تلیفون ماهواره که به اپراتورشان متصل بود راپور دادند و درخواست هلیکوپتر نجات کردند. متاسفانه در 30 جون، شرایط اب و هوا مانع از انجام عملیات نجات شد. دو کوهنورد بازمانده قبل از آنکه این فرصت را پیدا کنند که به صورت امن به وسیله طیاره جابهجا شوند، دو روز را در انتظار آرام شدن وضعیت آب و هوا در یک خیمهای چپهشده، سپری نمودند. با وجود اینکه وضعیت آب و هوا تافعلاً نامطلوب بود، پیلوتهای کندک 5 قوای هوایی پاکستان در تاریخ 1 جولای در ساعت 5 صبح از سکردو به مقصد قله آلتر پرواز کردند. یک ساعت بعد، این تشکیلات بشمول دو هلیکوپتر Ecureuil که ذریعه جگرن فخار عباس به همراهی کمکپیلوت جگرن ارتضا علی همدانی و نیز جگرن عبید رفیق به همراهی کمکپیلوت جگرن ضیا الرحمن هدایت میشدند به هنزه رسیدند. بعد از سوختگیری مجدد دوباره از زمین بالا شدند و حدوداً در ساعت 6:30 قبلازچاشت به ناحیه برفکوچ تقریبا 4 مایل بالاتر از سطح دریا رسیدند. آنها تقریباً 20 دقیقه در هوا معلق بودند تا موقعیت دقیق را کشف کنند. بعد از آن چالش واقعی شروع شد. جگرن فخار عباس رهبر تشکیلات، داستان را اینگونه شرح داد: «برای نشست احتمالی، شروع به تجزیه و تحلیل محل کردیم. با حداکثر میزان ارتفاع مقابل بودیم. موضوعی که ما را وحشت زده کرده بود، نبود مطلق ابزارهای کمکی اساسی برای نشست بود، مثل بادنما، علامت گذاری محل نشست و پرواز هلیکوپتر، زمین مسطح یا هر قسم امکانات دیگر. چندین بار برای بررسی موقعیت نشست و در دسترس بودن بعضی حاشیههای امن کوشش کردم. سرانجام برخلاف کاهش قابل توجه حاشیهها و درجه حرارت منفی 2 سانتیگراد، در صدد نشست برآمدیم. جگرن عبید رفیق، بسیار ماهرانه بالای یک صخره یخی نشست کرد و تیم میلر و کریستین (هوبر) مرحوم را سوار طیاره کرد. تقریباً کوشش کردم و آقای بروس نورمند را به همراه تجهیزات به طیاره سوار کردم و پرواز کردم. این اولین نشست تاریخی بیسابقه در ارتفاع 19700 فوتی بود. با نشست در نزدیکی یک کنارهای بسیار تیز، یک اشتباه خرد یا خطای قضاوتی میتوانست همه ما را به کام مرگ بکشاند. در ساعت 7:30 قبلازچاشت، هلیکوپترها به صورت امن مجدداً در هنزه نشست کردند. نه تنها کوهنوردان بلکه کمیته ارشد بریتانیا در پاکستان و رسانههای بین المللی از جگرن فخار عباس و اعضاء تیمش به خاطر انجام این ماموریت شجاعانه در شرایط غیرعادی و چالشی تقدیر و ستایش و همچنان سپاسگذاری کردند. انجام این اقدام جالب توجه ذریعه پیلوتهای طیارهای اردوی پاکستان نه تنها روحیه کوهنوردانی را بالا برد که برای صعود از قلههای مختلف به پاکستان میآیند بلکه به بهبود چهره پاکستان به لحاظ بینالمللی کمک کرد. ما واقعاً به پیلوتهای خود افتخار میکنیم، که نه تنها غیرت خود را در جنگ پاکستان علیه تروریزم ثابت کردند، بلکه در زمان وقوع فاجعه نقش قابلتوجهی را در کمکرسانیهای امدادی و نیز در انجام عملیات پرواز در ماموریتهای امداد و نجات در شرایط چالشی ایفا میکنند. Facebook Twitter به اشتراک گذاری
نظرات بسته شده است.