استفاده از کلمات منحیث سلاح
اتحادیه رادیویی و تلویزیونی اسلامی که با حمایت ایران اداره میشود، نشر معلومات غلط برای تضعیف همبستگی اجتماعی را در دستور کار قرار داده است
تورن جنرال متقاعد عودا شدیفات، مشاور رسانهای و فرهنگی، قومندان کل، قوای مسلح اردن/اردوی عرب
اخبار گوناگون به همراه تحلیل، راپور، ارتباط و گفتگو در همه جای دنیا جریان دارد. بربنیاد باورها، نظرات و اهداف رسانه یا مهمانان، پروگرامها میتوانند موضع تهمتآمیز، دفاعی یا خنثی درباره مسائل روز اتخاذ کنند.
در بسیاری از رسانهها، تغییر خصوصیات، احساسات و حالات دیده میشود. صبر به پایان رسیده است و صداها، حتی تا سطح فریاد زدن و دشنام دادن، بالا شده است و این وضعیت بیننده را آزار میدهد. در بیشتر موارد، استخراج معلومات واقعی و موثر از این ترکیب دیدگاهها سخت میشود. این صحنه هر بار که بیننده سعی در رهگیری اخبار از یک درگاه به درگاه دیگر، معمولاً از طریق کانالهای ستلایت، میکند، تکرار میشود.
ما کاملاً میدانیم که رسانهها، با درگاهها و محتوای منظم، از ضروریات زندگی امروزی هستند و این نقش را نمیتوان از کلیت زندگی انسانها حذف نمود. با توسعه سریع تکنالوژی معلومات و الزامات مرتبط، محتوای رسانهها در اختیار تکتک ساکنان این دهکده جهانی قرار میگیرد.
البته این نکته درخور تامل است که اردوی کانالهای ستلایت با تامین مالی اتحادیه رادیویی و تلویزیونی اسلامی اقدام به پخش پروگرامهای نفرتپراکن فرقهای، پنهان نمودن زشتی گروپهای مسلح و «مقدس» خواندن گروپهای کوچک وابسته نموده است.
این اتحادیه شامل 210 کمپنی رسانهای در 35 کشور است که بیشتر آنها در شرق میانه فعال هستند. مراکز تحقیقی و سروی، گروپهای جنگ روانی و سایت های خبری نیز عضو این اتحادیه هستند. این موسسات بخش مشخصی از جامعه را برای تلقین معلومات غلط به ذهن مردم هدف قرار داده اند. در چنین وضعیتی، احساس ظلم و محرومیت در اشخاص شکل میگیرد و این احساس زمینهساز شورش آنها علیه دولت خودشان میشود.
به نظر من، این همان پرخاشگری و اعلان جنگ علیه آرامش مدنی جوامع عرب است. ایران از این سامانهای رسانهای منحیث اهرم فشار علیه کشورهای منطقه و دنیا استفاده میکند و کشورها را در معرض آفت جنگ و ویرانی قرار میدهد. اعمال تحریمهای بینالمللی علیه این نهاد ضروری است چون این نهاد، همانند سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در ایران و موسسات امنیتی، زمینهساز خشونت و تروریزم شده است.
شما اغلب موضوع خاصی را در عناوین اصلی اخبار، گفتگوهای خبری و پروگرامهای مشابه میبینید. امروزه، دنبالکنندگان شبکههای خبری در منطقه و بعضی شبکههای دیگر نقاط دنیا، حتماً با نام ایران و رژیم، اهداف، آرمانها، نفوذ، سلاحها و تاثیر آن بالای جوامع مختلف و نیز اخبار اقدامات غلط ایران و دخالتهای آن در امور داخلی و خارجی کشورهای دیگر در اخبار و راپورها روبرو میشود.
ایران حتی با همه امکانات در آینده آن جوامع – آینده اطفال، آرمانها، و پروگرامهای خاص- دخالت میکند. طرز مثال، در سطح مشکلات جهانی، پروگرام هستهای ایران باعث تشویش همه شده است و موضوعی برجسته محسوب میشود. اخبار مربوط به این موضوع صبح و شب در مقابل دیدگان مردم قرار دارد. این وضعیت باعث شده است که بعضی کشورهای منطقه بودیجههای کلانی، تا $1.5 ملیارد، برای مقابله با تهدید ایران اختصاص دهند.
مالزیا همه روابط خود با ایران را قطع کرده است و در اقدامی ناگهانی همه همکاریهای خود با ایران را متوقف ساخته است. دخالت ایران در لبنان باعث ایجاد مشکلات جدی شده است. همچنان، دخالتهای مشابه در یمن عواقب ناگواری داشته است. این مشکل هماکنون افغانستان را نیز درگیر نموده است. وضعیت در عراق و سوریه نیز نامطلوب یا بدتر است. کشورهای همسایه خلیجفارس و دیگر نقاط منطقه نیز از دخالتهای ایران که با جذب سرداران، سودجویان اوضاع بحرانی و ترویج فرقهگرایی شکلهای مختلفی به خود میگیرد، در امان نیستند.
ما در مقابل این تهدید معنوی -با استفاده از سلاح، شبهنظامیان، چریکهای عکس العمل سریع، جنگ رسانهای، دلالان مواد مخدر، آیدیالوجی افراطی و آسانگیری در مقابل هر چیزی که در خدمت ایدئولوژی کشورهای دچار تعصب مذهبی و ملی باشد- نباید خاموش بمانیم. ما باید از ثبات و امنیت سرزمینهای خود که در تیررس تروریزم مورد حمایت ایران قرار دارند، محافظت کنیم.
لازم نیست ما علیه ایران اعلان جنگ کنیم تا آرمانهای انکشافی آن به حساب کشورهای منطقه و سرمایهگذاری در گروپهای تروریستی متوقف شود. من نیز، مانند دیگران، جنگ را محصول کوتاهی در یافتن راهکار سیاسی برای مشکلات میدانم. من خواستار استفاده از قدرت نرم هستم و امیدوار هستم که مجبور به دفاع از خودمان نشویم. این یگانه راه مهار ساختن خواستههای نابخردانه ایران است. این قدرت نرم فشار اقتصادی و دیپلوماتیک را شامل میشود.
ما باید به ایجاد و حفظ روابط منطقوی و بینالمللی بپردازیم. این روابط مانعی در مقابل ناقضان قوانین بینالمللی که خود را در پشت نیروهای نیابتی و جنگوجیان کرایی پنهان میکنند، ایجاد خواهد کرد. ایران به مساعی برای رسیدن به سلاح هستهای ادامه میدهد و حتی قبل از رسیدن به این سلاح نیز خطری برای منطقه به شمار میرود. اگر کشوری با این رفتار غیرمنطقی به سلاح کشتار جمعی دست پیدا کند، چه خواهد شد؟
ما باید به ایجاد فشار علیه ایران ادامه بدهیم و آن را از حمایت، پرورش و تعلیم گروپهای تروریستی بازداریم.
نظرات بسته شده است.