کویت میزبان بزرگترین مانور عزم عقاب در 16 سال اخیر است
هلیکوپترها پایین آمدند و در حین نشستن در بیابان برای تخلیه نیروهای چندملیتی واکنش سریع، گرد و خاک زیاد باد کردند. کماندوها لباسهای مختلف به تن دارند: کویتیها و اردنیها سطر و اخفای نخودی رنگ دارند، قطری ها با یونیفورم کاملاً سیاه، بنگله دیشی ها با یونیفورم سبز پررنگ، امریکاییها با یونیفورم مطابق با ریگهای اطراف.
تروریستان که گروگان های خود را در تأسیسات تصفیه آب کویت نگهداشته بودند، غافلگیر میشوند. آنها قبل از شروع حمله، آنقدر خیال شان راحت است که در مجتمع فوتبال بازی میکنند. چند دقیقه بعد در حالی که ولچک به دست دارند از ساختمانها بیرون آورده شده و به داخل وسایط زرهی برده میشوند.
اما نگاه دقیقتر به این سناریو – که یک بخش از مانور نظامی چند ملیتی عزم عقاب 2015 به میزبانی کویت در مارچ 2015 بود – نشان داد که این کار فقط نمایش نیروهای خاص نبود. در فاصله نه چندان دور، پولیس کویت با یونیفورم آبی رنگ مجتمع را محاصره کرده است و گارد ملی کویت که بر روی وسایط مجهز به ماشیندار مستقر شده اند به آنها کمک میکنند.
هنگام که نیروهای خاص مطلع میشوند که گروگان گیران در حال آماده کردن مواد کیمیاوی زهری در یک لابراتوار مخفی نیز هستند، تیم های طبی از امارات متحده عربی و عربستان سعودی و دلگی های ضد عفونت سازی اردن، کویت و قطر با امبولانس ها و لابراتوارهای سیار خود وارد صحنه میشوند.
از نظر برید جنرال محمد الکندری قوماندان این مانور، این نمایش مهارت که در صحرا و در فاصله چندمایلی شهر کویت انجام میشد یکی از اهداف اصلی عملیات عزم عقاب را محقق میکرد: تأکید بر همکاری نه فقط بین اردو چندملیتی بلکه میان سربازان و ادارات غیرنظامی. برید جنرال الکندری گفت که در گذشته برخی از مقامات نظامی و غیرنظامی کویت هرگز گفتگو مسلکی با یکدیگر نداشتند، کمبودی که عزم عقاب آن را برطرف کرد.
برید جنرال الکندری گفت: “این مانور در سطح ملی برگذار شده و شامل همه ادارات و نهادهای دولتی مرتبط با حوزه نظامی و امنیتی میشود و هدف از آن آماده شدن برای سناریوهای واقعی در دفاع از ملت است”.
عزم عقاب هزاران سرباز را از 29 کشور شریک برای مقابله با چالش های جنگ نامتقارن و غیرمتعارف گرد هم آورد. مثل همیشه، بیشتر شرکت کننده گان اصلی به کشورهای شورای همکاری خلیج فارس (GCC) تعلق داشتند: بحرین، کویت، عمان، قطر، عربستان سعودی و امارات متحده عربی.
مانور با تمرین ایجاد یک قرارگاه قومانده برای یکپارچه کردن نیروهای چندملیتی در یک محیط شبیه سازی شده آغاز گردید. دفاع هوایی و امنیت سرحدی نقش بزرگ در نزدیک به 100 رویداد ایجاد شده برای به چالش کشیدن شرکت کننده گان بازی میکرد. مصر، اردن و پاکستان از جمله کشورهای غیرعضو شورای همکاری خلیج فارس بودند. مرحله بعدی یک تمرین آموزشی اراضی بود که توانمندی سربازان را بر روی زمین، در هوا و دریا آزمایش میکرد. پس از اینکه بسیاری از شرکت کننده گان مانور رخصت شدند، قوماندانان بلند رتبه با برگذاری یک سمینار رهبری ارشد عزم عقاب را به پایان رساندند.
به غیر از رویداد گروگانگیری، از نیروها خواسته شد به بحرانهای واکنش نشان دهند که شامل غرق شدن یک تانکر نفت در خلیج فارس، سقوط طیاره حامل مواد خطرناک در پایگاه هوایی المبارک و حمله با استفاده از راکت های حامل کلاهک کیمیاوی بود. مهمترین رویداد فرود آبی خاکی در جزیره فیلکه، در 20 کیلومتری شهر کویت بود که در آن نیروهای چندملیتی کنترول یک مقر ساحلی را از چنگ تروریستان مسلح آزاد کردند.
دگروال صالح بن عبدالله الحربی از عربستان گفت: “این تمرین مشترک به عنوان یکی از بزرگترین تمرینات در شرق میانه در نظر گرفته میشود و یک بخش از تعلیم و تربیه و توصیه های عربستان سعودی است که با هدف توسعه و افزایش مهارت نیروهای عربستان، بالا بردن سطح آماده گی محاربوی و آموختن تخنیک ها از دیگر نیروهای شرکت کننده انجام میشود. این مانور همکاری منطقه ایی را در زمینه عملیات های مشترک برای رسیدن به هدف مورد نظر یعنی مقابله با چالش ها و بحران ها تقویت میکند”.
بسیاری از برنامه ها مستلزم بهره گیری از مهارت های تخصصی امدادگران طبی، داکتران، پولیس، گارد ملی، اطفاییه و سازمان مدیریت بحران است، دقیقاً همانطور که پلان گذاران کویتی مانور عزم عقاب آن را در نظر داشته اند.
مثلاً، در حمله راکتی شبیه سازی شده که طی آن دهها تن از قربانیان در اثر قرار گرفتن در معرض مواد کیمیاوی بیمار شده و در حال مرگ بودند، پاسخ دهنده گان نظامی و غیرنظامی به صحنه آمدند، به سرعت محوطه را محاصره و به قربانیان کمک کردند. پرسونل خیمه های ضد آلوده گی را درست مثل گل های صحرا که پس از باران میرویند، برپا نمودند. داکتران به تزریق مایعات داخل وریدی به قربانیان میپرداختند که بر روی تذکره ها در حال ناله کردن بودند. داکتران قطری دو بس جراحی سیار و کاملاً مجهز را به صحنه آوردند که آنها را بر روی عرشه کشتی به کویت آورده بودند، این کار موجب تحسین کشورهای شریک شد و به عنوان یک معیار برای بهبود دادن چگونگی انجام مانورهای معالجه طبی تلقی گردید.
برید جنرال جاسم احمد المهندی، قوماندان دفاع ملی و مرکز مدیریت بحران قطر گفت: “اگر به عقب برویم و به تاریخ مانور عزم عقاب نگاه بیندازیم، خواهیم دید که این مانور در ابتدا با تعداد شرکت کننده گان کمتر آغاز شد، و از آن زمان به بعد شاهد گسترش عظیم و مشارکت همه کشورهای منطقه ایی و بین المللی بوده ایم. علاقه مشترک ملتها به پیشرفت در مانور عقاب آشکار بود زیرا بیش از 5000 شرکت کننده از 29 کشور جهان در آن حضور داشتند”.
عزم عقاب در سال 1999 به عنوان یک سمینار دفاع هوایی راکتی پدید آمد که شرکاء شورای همکاری خلیج فارس و قوماندانی مرکزی ایالات متحده را گرد هم آورد، اما از آن زمان به بعد رشد کرده و به مانور نظامی برتر شورای همکاری خلیج فارس/شبه جزیره عربستان تبدیل شده است. اگرچه این رویداد به طور نوبت وار در میان کشورهای شورای همکاری خلیج فارس برگذار میشود، کویت تا امسال میزبانی آن را برعهده نگرفته بود. این کشور وعده داد تا مانور مارچ 2015 را به بزرگترین مانور تبدیل کند.
جنرال الکندری مأموریت کویت را چیزی بیش از نمایش توانایی های نیروهای کشورش میداند. همانطور که او در سراسر مانور تکرار میکرد، هر سناریو تکتیکی را یک فرصت برای افشای آسیب پذیری های بالقوه میدانست که قوماندانان بعداً میتوانستند آنها را تصحیح نمایند. جنرال در حین رویداد سقوط طیاره در پایگاه هوایی المبارک گفت: “ما میخواهیم درس بیاموزیم”.
ریک ماتسون جنرال قوای هوایی ایالات متحده، ریس تمرینات و تعلیم و تربیه قوماندانی مرکزی ایالات متحده اشاره کرد، اردوهای به عظمت میرسند که خود را به شکل انتقادی بررسی کنند.
جنرال ماتسون گفت: “هر کشور این توانایی را دارد که نظریات خود را در مورد این تمرین اعلام کرده و – نظر به مسائل که بیشتر به آنها توجه دارد – آن را دقیقاً به شکل که میخواهد اصلاح کند و این نقطه قوت آن است”.
او همچنین هماهنگی های که کویت در عزم عقاب بین وزارت های خود نمایش داده بود را تحسین کرد. جنرال گفت: “این اولین بار است که ما چنین یک کار را انجام میدهیم. ما به عنوان یک گروپ بسیار قوی شده ایم”.
مثالی عالی از قدرت گروپ در آخرین روز تعلیم و تربیه اراضی در فیلکه رخ داد. سربازان شش کشور با وجود تفاوت در رهبری، اصل تعلیم و تربیه، زبان و بعضی اوقات تجهیزات، یک نیرو مبارزه آبی خاکی واحد را تشکیل دادند.
