می‌خواهم از قومندانی مرکزی ایالات متحده به خاطر فراهم نمودن فرصت نوشتن این مقاله این شماره مخصوص مجله یونیپاث که به محافظت از فضای مجازی اختصاص دارد، تشکر کنم.
با پیشرفت دنیا و گسترش تکنالوژی، احتمال ایجاد اختلال در سرورهایی که تهداب‌های آنلاین را کنترول می‌کنند، افزایش می‌یابد. این شامل خدمات ترانسپورتی، برق، گاز، تصفیه‌خانه‌ها یا خدمات مالی بانکها، بورس اوراق بهادار و مراکز مالی است که در معرض حوادث ساختگی یا طبیعی قرار دارند. وقوع چنین رویدادهایی هراس‌آور است و عملاً می‌تواند دنیا را به عصر حجر بازگرداند.
ازکارافتادگی سرورهای متعلق به غول‌های تکنالوژی، سایت های شبکه‌سازی اجتماعی و پروگرام‌‌ها نشان‌دهنده آسیب‌پذیری دنیا و احتمال ایجاد احساس تنهایی، انزوا و پوچی در مردم دنیاست. این موضوع میزان اتکای ما به شبکه‌های اجتماعی را نشان می‌دهد. این وابستگی باعث قرار گرفتن ما در معرض تهدیدات خطرناک و ایجاد وضعیت «بودن یا نبودن» در مقابل تهدیداتی که باید برای دفع آنها آماده باشیم، می‌شود.
شاید همه‌گیری ویروس کرونا و عواقب مرگبار آن به دلیل ایجاد الزاماتی ازقبیل فاصله‌گذاری اجتماعی، گرایش به تعلیم از دور و نشر گسترده پروگرام‌‌های تصویری، صوتی و غیره، باعث شیوع ترس بین انسان‌ها شده است. این وضعیت تشویش‌‌ها درباره محافظت از فضای مجازی را افزایش داده است: امنیت سایبری در تقابل با خود طبیعت به جنگ بقا برای حفظ صحت انسان‌ها مبدل شده است.
دنیا باید برای مقابله با این سناریوها آماده باشد و آنها را جنگ جهانی قلمداد کند. نقش اردو‌ها دیگر به مقابله با تهدیدات بالقوه محدود نمی‌شود بلکه بررسی روندها و مسیرها و تدوین پلان‌های مناسب برای پیش‌بینی تهدیدات نوظهور و مهم‌تر از همه، محافظت از فضای مجازی مربوط به تمدن بشری را نیز شامل می‌شود. این موضوع به مساله بقا تبدیل شده است: ما باید با هر وسیله‌ای که لازم باشد از فضای مجازی محافظت کنیم.
جنگ سایبری شامل جاسوسی از کشورها، سرقت اسرار تجاری و نظامی، حمله به کمپیوترهای مسئول کنترول تهداب‌های اساسی و سیستم‌‌های تسلیحات، نفوذ به معلومات حیاتی امنیتی و اقتصادی و هدف گرفتن سرویس‌های حیاتی یا امنیت ملی کشورهای متخاصم است.
این سبک نوظهور از جنگ میدان‌های جنگ زمینی، هوایی و دریایی را فرا گرفته است. مقابله با این حملات مستلزم مساعی مستمر همه موسسات دولتی و همکاری در قالب یک سیستم قدرتمند دفاعی و مقاوم در مقابل نفوذ، است.
دانش بشری طی دهه‌ها و قرون گذشته چندین برابر شده است. حالا، به کمک انقلاب معلوماتی، این تکثیر هر ساعت رخ می‌دهد و این پیشرفت مستمر و سریع که هر روز در جهان دیده می‌شود، باعث شکل‌گیری تهدیدات و فرصت‌های مختلفی می‌شود.
این ویژگی عصر دیجیتل گرایش بعضی دولت‌ها، سازمان‌ها و اشخاص به سوء‌استفاده از تکنالوژی، استفاده مخرب از آن با نقض صریح حقوق بشر و پیمان‌ها و منشورهای بین‌المللی و سوء‌استفاده از فقدان اجماع بین‌المللی را در قبال دارد. این وضعیت ایجاب می‌کند که موسسات جامعه بین‌الملل مسئولیت محافظت از دستاورهای تکنالوژیکی و مقابله با اقدامات بدخواهانه دولت‌ها و اشخاص را به عهده بگیرند و برای ایجاد نهاد مسئول تفتیش قانون‌شکنی دولت‌ها، سازمان‌ها و/یا اشخاص سعی کنند و چنین اشخاصی را بربنیاد قانون بین‌المللی محاکمه و مجازات کنند.
در کشور کویت، ما موضوع محافظت از فضای مجازی را جدی می‌گیریم. شورای وزیران، در جلسه مورخ 31 می 2021، با ایجاد «مرکز ملی امنیت سایبری» موافقت کرد و وزیر خارجه و وزیر امور کابینه را مامور تهیه مسوده حکم اعلان رسمی ایجاد مرکز کرد. این اقدامات با هماهنگی تعدادی از وزارتخانه‌ها و موسسات دولتی فعال در این حوزه صورت خواهد گرفت.
این مرکز مدیریت هماهنگ‌سازی و یکپارچه‌سازی مساعی موسسات دولتی برای محافظت از فضای مجازی در مقابل حملات احتمالی ناشی از آشفتگی سایبری سراسری را به عهده دارد.
همچنان، همه موسسات داخلی مکلف شده‌اند که هدفی تدبیری حفظ امنیت شبکه‌ها و هدف ستراتیژیک محافظت از فضای مجازی دولتی و فعالیت منحیث ذینفع مشترک، تحت نظارت مرکز ملی امنیت سایبری، را پیگیری کنند.
در سطح وزارت دفاع، همکاری بین اردوی کویت و قوماندانی مرکزی ایالات متحده در حوزه تکنالوژی امنیت معلومات یک نمونه از همکاری مطلوب بین‌المللی است. کورس‌های تعلیمی منظم، ورکشاپ‌‌ها و فعالیت‌های مشترکی برای مقابله با مخاطرات و محافظت از سیستم‌‌های امنیت معلومات و شبکه‌های داخلی در جریان است.
حفظ امنیت سایبری وظیفه یک کشور نیست، بلکه این وظیفه را باید ائتلافی از شرکای بین‌المللی صاحب تکنالوزی و دانش مقابله با تهدیدات روزافزون سیستم‌‌های کمپیوتری حیاتی مرتبط با تمدن جهانی و بشری، به عهده بگیرند.
تورن جنرال محمد اقلع العنزی، قومندان فرقهٔ نمونه اردوی کویت
نظرات بسته شده است.