امارات متحده عربی در زمینه تکتیک های دفاع ملی آنلاین پیشرو است
هکرها با هدایت سیل ترافیک ساختگی به ویب سایت بانک ها و جلوگیری از دسترسی مشتریان به پول خود، بانک ها را تعطیل کرده اند. چندین تیرابایت معلومات از سیستم های کمپیوتری دولت به سرقت رفته و باعث به خطر افتادن امنیت ملی شده است. مبادلات سهام توسط بازیگران سرکش که به دنبال بی ثبات کردن بازارهای مالی هستند، مختل شده است.
اینها نمونه های تازه از جرایم سایبر هستند که ثبات را تهدید و حاکمیت قانون را تضعیف میکنند. مبارزه در این “عرصه پنجم” جنگ – یعنی فضای سایبر – به اندازه جنگ در زمین، دریا، هوا و فضا اهمیت پیدا میکند. پیشرفت های تکنالوژی ماهیت جنگ را تغییر داده است و نیروهای نظامی و دولتها برای مقابله با این چالش در حال تکامل هستند.
امارات متحده عربی (UAE) امنیت سایبر را اولویت تلقی کرده است و باعث شده این کشور بهتر از اکثر دیگر کشورها برای مقابله با تهدیدات آنلاین تجهیز شده باشد. این موضوع مهم است، زیرا به گفته مقامات امنیتی امارات متحده عربی، امارات متحده عربی یکی از کشورهای جهان است که متحمل بیشترین حمله از سوی هکرهای سایبر (مجرمین که وارد سیستم های امنیتی آنلاین میشوند تا به سرقت یا کاپی کردن معلومات بپردازند) و فیشرها (افراد که سعی میکنند خود را به عنوان نماینده بانک ها یا دیگر سازمان ها نشان دهند تا معلومات شخصی را به دست آورند) میشود.
تهدیدات از این قبیل به ایجاد جدیدترین سلاح امارات منجر شده است: سازمان امنیت ملی الکترونیکی (NESA) اولین سازمان در منطقه از نوع خود است و دفاع آنلاین کشور را تسهیل میکند.
جناب جاسم ابو عتبه آل زابی، رئیس عمومی سازمان امنیت ملی الکترونیکی میگوید: “امنیت سایبر یکی از بزرگترین چالش های امنیت اقتصادی و ملی کشورها در قرن بیست و یکم است. سازمان امنیت ملی الکترونیکی براساس این واقعیت امروز تأسیس شد و به محض اینکه استقرار آن صورت گرفت، بلافاصله بررسی دقیق از تلاش های فدرال برای دفاع و حفاظت از زیربناهای تکنالوژی معلوماتی و ارتباطات کشور را آغاز نمود”.
سازمان امنیت ملی الکترونیکی توسط اعلیحضرت شیخ خلیفه بن زاید آل نهیان، رئيس جمهور امارات متحده عربی و در طی یک فرمان سال 2012 برای توجه به تهدیدات آنلاین علیه زیربناهای نظامی و حیاتی منطقه ایجاد شد. تأسیسات نفت و گاز، مراکز انرژی هسته یی و شرکت های برق همگی از جمله اهداف بالقوه هستند. دوسیه های طبی شفاخانه ها و فایل های دولتی مربوط به پرسونل و شهروندان و همچنین مالکیت معنوی و آسیب پذیری های امنیت ملی مورد حمله قرار میگیرند. حتی تأسیسات بی اهمیت مثل واحدهای تصفیه آب نیز دائماً هدف حملات مخرب هستند تا خدمات آنها مختل یا غیرفعال شوند. خرابکاری سایبر آنقدر توانایی آسیب رساندن را دارد که حفاظت از قلمرو سایبر همچون امنیت سرحدات متعارف حیاتی است.
