قوای امنیت ملی افغانستان به تعلیم و حمایت مالی از جانب شرکای چند ملیتی ضرورت دارد
احمد مرید پرتو، نماینده ارشد سابق ملت افغانستان در قومندانی مرکزی ایالات متحده
ایجاد قوای افغان که می‌توانند امنیت خود را تأمین نمایند، در جریان دو دهه گذشته در درگیری ایالات متحده در افغانستان در اولویت بوده است. قوای امنیتی ملی افغانستان (ANSF) از اردوی ملی افغانستان (ANA) و پولیس ملی افغانستان (ANP) تشکیل شده‌اند. آنها ارکان مهم برقراری امنیت و ثبات در کشور را نشان می‌دهند.
زمانی که اردو در سال 2001 تأسیس شد، هدف آن ایجاد و انکشاف قوایی برای تأمین امنیت کشور و جلوگیری از تبدیل شدن آن به پناهگاهی امن برای گروپ‌های تروریستی و شورشی بود. به همین دلیل، اعتقاد به این بود که اردوی قدرتمند ایجاد شود که از نظر قومی متعادل، مورد احترام ملی و جواب‌گوی دموکراتیک در مقابل مردم افغانستان باشد. در ضمن، هدف از ایجاد این موسسات مهم این بود که اردوی ملی افغانستان و پلیس ملی افغاسنتان باید قوای سازمان یافته، تعلیم دیده و مجهزی باشند که بتوانند ضروریات امنیتی کشور را پوره کنند و بطور فزاینده‌ای ذریعه دولت افغانستان تأمین مالی شوند.
تقریبا دو دهه بعد از تاسیس قوای امنیت ملی افغانستان، اکثر این ضروریات پوره شده است و این قوا بخشی از داستان موفقیت در دیموکراسی و ایجاد دولت افغانستان بعد از طالبان هستند. با جلب اعتماد مردم، قوای امنیتی ملی افغانستان در صف اول درگیری‌ها هستند تا از تصرف سرزمین ذریعه طالبان و گروپ‌های وابسته آنها جلوگیری کنند.
بعد از خروج اکثر قوای امریکایی و متحدان در سال 2014، بیشترین جنگ را قوای امنیتی افغانستان متحمل شده‌اند که با وجود معضلات عظیم همچنان در توانایی‌های جنگی خود توانمند هستند و مداوما در این راستا بهبود می‌یابند. علیرغم موفقیت‌های فراوان قوای امنیتی ملی افغانستان- با استفاده از تعلیم و مهارت‌های بهتر برای مبارزه با شورشیان طالبان در سراسر کشور – عساکر افغان همچنان به پشتیبانی بیشتر ایالات متحده و ائتلاف برای تأمین بیشتر مصارف عملیات جنگی متکی هستند. مطمئنا، این وابستگی به کمک‌های ایالات متحده تا رسیدن به صلح با طالبان و حرکت به طرف خود‌اتکایی و انکشاف اقتصادی ادامه خواهد داشت.
با این وجود، قوای امنیتی افغانستان در حفظ امنیت در سراسر افغانستان موثر بوده‌اند. طرز مثال، قوای امنیتی ملی افغانستان امنیت و ثبات را برای پایتخت کابل، 34 مرکز ولایت و مراکز عمده جمعیتی فراهم می‌سازد و خطوط ارتباطی بین آنها را حفظ می‌کند. حتی اگر شورشیان طالبان در بعضی از مناطق جنوبی و شرقی کشور به مناقشه و کنترول بپردازند، این گروپ به دلیل قدرت و توانایی قوای افغان نتوانسته است مراکز مناطق یا مراکز ولایات را تصرف نماید.
در حقیقت، قوای امنیت ملی افغانستان ولسوالی‌های خمیاب و قرقین در شمال ولایت جوزجان را که مدتها تحت کنترول طالبان بود، تصرف کرده و دوباره گرفته است. در سال‌های اخیر، طالبان سطح بالایی از خشونت علیه قوای افغان را تطبیق نموده و کاروان‌ها و پوسته‌‌ها را در مناطق مختلف هدف قرار داده‌اند. وزیر دفاع افغانستان اسدالله خالد به نیویورک تایمز گفته است که از زمان پذیرش قوماندانی در دسمبر 2018، قوای عادی را از حالت دفاعی خارج نموده است. به همین ترتیب، در مصاحبه دیگری، وزیر گفته است که «وضعیت ما از حالت دفاعی به حالت تهاجمی تغییر کرده است.»
«به بیان شفاف‌تر: این پایگاه‌هایی که قوای ائتلاف برای ما تخلیه نموده‌اند، بلا استفاده نمی‌مانند. وزیر اعلان کرد که «ما حمله می‌کنیم.».
وزیر دفاع ضمن تأیید تلفات سنگین سال 2020 در جریان حملات طالبان به پایگاه‌ها و پوسته‌‌ها، بخصوص در مناطقی که شبه نظامیان ذریعه قوای دولتی مورد تهدید واقع نمی‌شوند، وعده سپرد که وضعیت را معکوس کند. قوای افغان در جنگ با طالبان از روحیه بالایی برخوردار بوده‌اند. بیشترین تلفات در سال‌های اخیر، دور از پایگاه‌ها و پوسته‌‌ها رخ داده است. عساکر از بمب‌های کنار سرک، حمله به کاروان‌ها، بزبزک‌ها، حملات خودی و کمین عساکر یا پولیس در حال گزمه صدمه می‌دیدند.
قوای امنیتی ملی افغانستان باید با کمک مشاورین و مربیان ائتلاف و ایالات متحده این نوع حملات را کاهش دهند. ماموریت «حمایت قاطع» می‌تواند با تعلیم بیشتر در مورد پاکسازی ماین، مقابله با کمین‌های دشمن و اجرای گزمه‌های موثر و منظم در مناطق، توانایی‌های جنگی قوای امنیتی ملی افغانستان را افزایش دهد. ضمن این، قوای امنیتی ملی افغانستان در قسمت تخلیه طبی قوای زخمی، هدایت پشتیبانی هوایی نزدیک، جمع‌آوری معلومات و انجام نظارت و شناسایی، به بهبود ضرورت دارد.
طالبان برای جلوگیری از برهم زدن توافق‌نامه طالبان و ایالات متحده که در اوایل سال 2020 بین طرفین تنظیم شد، بیشتر سال 2020 را صرف جلوگیری از حملات علیه قوای ایالات متحده و ائتلاف کردند. ذکر این نکته مهم است که امضای توافق‌نامه و انتشار بیانیه مشترک بین ایالات متحده و افغانستان در 29 فبروری 2020، نشاندهنده تحول تاریخی و چشمگیری در مساعی ایالات متحده برای رسیدن به صلح پایدار در افغانستان بود.
با این حال، خشونت‌های صورت گرفته از جانب طالبان علیه قوای امنیتی افغانستان و مسلکی‌ها همچنان زیاد است. این موضوع بخصوص از این منظر قابل توجه است که بیشتر فعالیت مربوط به تأمین امنیت کشور ذریعه عساکر افغان و صاحب‌منصبان پولیس تعلیم دیده از جانب اردوی ایالات متحده صورت گرفته است. در پنج سال گذشته، بیش از 50000 نفر ازقوای امنیتی ملی افغانستان کشته و ده‌ها هزار نفر زخمی شده‌اند. اگرچه تأیید این موضوع سخت است، اما گفته می‌شود که تلفات طالبان نیز یکسان و یا بیشتر است.
قوای امنیتی ملی افغانستان قادر بوده است امنیت کافی برای رد اهداف مشترک و متناظر طالبان و داعش-خراسان را تامین کند. از این لحاظ، قوای خاص و جزوتام‌های کوماندوی افغانستان، که بیشتر آنها تعلیم دیده امریکایی هستند، همراه با قوای هوایی افغانستان، با نشان دادن مهارت عملیاتی و تکتیکی مستمر در مقابل حملات طالبان، همچنان توانمند‌ترین قوا هستند.
اگرچه طالبان و دولت افغانستان سعی می‌کنند ذریعه مذاکرات بین افغانها روند صلح را پیش ببرند، جامعه بین‌المللی باید به سرمایه‌گذاری در توانایی‌های قوای امنیتی ملی افغانستان برای تأمین ثبات و امنیت کشور ادامه دهد.
قوای امنیتی ملی افغانستان حتی بعد از توافق مورد مذاکره با طالبان، به حیث حافظ و ضامن صلح و ثبات عمل خواهد کرد. اطمینان از اینکه خاک افغانستان هیچ‌گاه پناهگاهی امن برای تروریستان نباشد تا بتوانند از آنجا حملات خود را آغاز کنند، بسیار حیاتی است.
نظرات بسته شده است.