د تروریزم پر وړاندې داستاني چلند
احساساتي کیسه کول د تاوتریخوالي افراطیانو د درواغو د څرګندولو لپاره مؤثر وسیله ده
ډګرمن غسان التسن، د متحده ایالاتو د مرکزي قوماندې لپاره د سعودي عربستان لوړپوری استازی
تروریستي خوځښتونه لکه القاعده او داعش وکولای شول چې د احساساتي کیسو په جوړولو سره په لسګونو زره پلویان جذب کړي، چې د رواني زیان منونکي خلکو ویری، باورونه او تعصبونو ته وینا کوي. د دا ډول کیسو له لارې — چې 800 آنلاین نشر شوي ویډیوګانې پکې شاملې وې — ترهګرو نه یوازې د ګمارنې چلند د جوړلو هڅه کوله، بلکه غوښتل چې د دوی چلند د تاوتریخوالي په لور تغیر وکړي.
د دې آنلاین محتوا خورا لږه برخه مذهبي وه. د تروریزم د مطالعاتو لپاره د نړیوال څارونکی سازمان په وینا، مذهب د داعش په انټرنیټي تبلیغاتو کې یوازې%2 برخه درلوده. په زیاتیدونکی ډول، داعش د جګړې، شخړې او تاوتریخوالي عکسونه ښودل ترڅو دا غلط وړاندیز وپلوري چې دا د بې عدالتۍ پروړاندې مبارزه ده او ځوانان وهڅوي چې یو “ښه کار” کې برخه واخلي.
د لیدونکو احساساتو باندې د لوبې سره، کیسه کول په زرګونه نوي سرتیري د شخړو زونونو ته واستول ترڅو هغه کار کې ښکیل شي چې عدالت ته هیڅ ورته والی ونلري، هغه عدالت چې دوی ته ښودل شوي و. ډله ایزې رسنۍ په ناڅاپي ډول د داعش انټرنټي محتوا په خپرولو سره د ترهګرو لاسونو ته ورغله، چې په خورا بده توګه یوه ثبت شوې ویدیو د اردني پیلوټ لومړي بریدمن معاث الکسبه وژنه ښودله. مطالعاتو وښودله چې لیدونکي اکثرا د اصلي تروریزم پروپاګند او په تلویزیون کې د هغه د بیاځلي نشر ترمینځ توپیر نه کوله.
موږ د تروریزم سره د مبارزې په ټولنه کې نشو کولی د تروریستي سازمانونو د ماتولو په هڅو کې د کیسې ویلو له ځواک څخه غفلت وکړو. د ناوړه او تخریبي تروریستي پروپاګند په ځواب کې، دا مهمه ده چې د ډراماتیک داستان ویلو له لارې د لیدونکو او اوریدونکو احساسات لمس کړئ. د ترهګرۍ ضد پیغامونو لپاره د کیسې بیانول د تحویلي میتود حیثیت مومي.
مګر موږ باید دا کار په داسې ډول ترسره کړو چې د دښمن دلیلونو ته بدلون ورکړي. زموږ هدف دا نه دی چې د تروریستانو درواغو ته ځواب ووایو مګر د بدیلې کیسې رامینځته کول دي چې د دوی اصلي مخ افشا کړي.
د دې بدیلې کیسې بل نوم ډراماتیک نرم ځواک دی. خبرونه، تحلیل او بحث یوازې هغه وخت بریالی کیدی شي چې د تاوتریخوالي افراطیانو د ایډیالوژۍ سره مبارزه وکړي. موږ باید د تروریزم شر د ډراماتیکو پریزنټشنونو له لارې د لیدونکو احساساتو ته لاسرسی پیدا کړو، که دا د تیاتر، تلویزیون، سینما، ادب یا نورو هنرونو له لارې وي.
ډرامه د انساني اړیکو سره معامله کوي د هغې له پیچلتیا سره، او کولی شي د تروریزم مشروعیت تر پوښتنې لاندې راولي، چې د لیدونکو ترمنځ چلند بدلوي. دا کار په افراطي ایدیولوژیو کې د تضاداتو خبرتیا نه یوازې د دلیل، منطق او عقل په کچه بلکې د احساس، شعور او تخیل په ډګر کې مینځته راوړي. د مهارت لرونکي ډایرکټرانو لخوا د تولید شوي مصنوعي خوب راوستونکو عکسونو بربنډول، د یو چا بدن او هوښیارتیا یو واقعیت ژر درک کولای شي، د هغه د ذهن په نسبت.
د مثال په توګه، څلور کاله دمخه د مینځني ختیځ د نشریاتو مرکز (MBC) د تور کارغو په نامهیوه 30 برخېز ډراماتيک لړۍ نشر کړه چې په کې د داعش لخوا په سوریه او عراق کې د جنګي ناوې او جنسي غلامانو ناوړه چلند انځور شوی و. په ملیونونو عربي لیدونکي، چې ډیری یې میرمنې دي، د داعش سره د ژوند واقعیت د هغه له بشپړ وحشت سره وکتل.
دوه کاله مخکې هم هغه شبکه د داعش د ایډیالوژۍ لخوا د جذب شوي ځوانانو سیلفي عکسونه خپاره کړل. په یوه یادګاري صحنه کې، یو زوی چې د داعش لپاره جنګیږي د خپل غمجن پلار ستوني ته چاړه نیولې. د کورني خیانت دا زیږ انځور چې د— ذهني پلوه یو مینځل شوی زوی د خپل پلار ذبح کولو— ته چمتو دی، د لیدونکو قهر راوپارول.
ډرامې کولی شي دهغه ټولنیزې او نړیوالې ستونزې سره مقابله وکړي چې ترهګریز ډلې ورڅخه ګټه پورته کوي. د احساساتو په کارولو سره ترهګر له ځانه د پاکۍ او عدالت د ساتونکو په توګه معرفي کوي څوک چې د نړۍ بې عدالتۍ ته د پای ټکی ایږدي. د احساساتي محرک دغه پروسه د پروپاګنډ له لارې کار کوي چې د ټولنې نورمونو سره سم تنظیم شوي چې هڅه کوي په مهارت سره یې اداره کړي. په مهارت سره دا ډول هڅونه د زیانمنونکي لپاره د احساساتي غوښتنې له لارې خپګان رامینځته کوي چې د تروریستي استخدام لامل کیدی شي.
د تروریزم ضد لید لورې څخه، ډرامه ځینې وختونه د دا ډول خام احساسات د مثبتولو لپاره لاره وړاندې کوي. کله چې یوه ټولنیز مسله په ډراماتیک ډول د یو شخص د اساسي باورونو سره مطرح کیږي، نو تمه کیږي چې سړی پریزینټشن د واقعیت په توګه ومني. په بل عبارت، هغه کیسه ویل چې ستونزو ته د تاوتریخوالي پرته رسیدګي کوي، اولاهم د لیدونکو ارزښتونو او باورونو ته درناوی کوي، نو ډیر هڅونکي به وي.
موږ وینو چې د کیسې بیانول پخپل ډیری ډولونو کې یو نفوذ لرونکی هنر دی، چې د ترهګرۍ ضد مبارزې لپاره لوی تاثیرات لري. کله چې د تروریستي پیغامونو لپاره بدیلې کیسې چمتو کیږي، موږ ډیر لږ د تروریستانو ادعاوو په مستقیم ډول په ګوته کوو. پرځای یې موږ د افراطیانو لخوا د وړاندې شوي خیالي نړۍ د ناوړه واقعیت د پیژندلو لپاره بحثونو ته بدلون ورکوو. دا کار انګېرنې ته لارښوونه کوي او په نهایت کې سلوک ته – په داسې یو لوري چې ټولنې ته ډیر ګټور وي.
سخت ځواک لاهم د تاوتریخجن افراطي ځواکونو د ماتې ورکولو لپاره د نرم ځواک سره رول لوبوي. خو په پای کې، د ترهګرۍ پروړاندې مبارزه د فکري جنګ نمایندګي کوي چې د هغه مهارتونو پراساس به وګټل شي یا له لاسه ورکړل شي چې له هغه سره خپل پیغام لیږدوو.
لکه څنګه چې د تروریزم ضد یوه مطالعه یې داسې وړاندې کوي: “کیسې په یوه ذهني لایه کې فعالیت کوي چې د لید وړ ندي او لاهم د دې مشخص کولو لپاره مهم دي چې خلک څه فکر کوي، څه باور لري، او دوی څنګه چلند کوي. منظره پیچلې ده او تل به د سیالۍ په حالت کې وي. دا پداسې حال کې ده چې د هرې جګړې لویه برخه پدې توګه پرمخ ځي، ډیری وختونه پرته لدې چې څومره فزیکي ځواک کارول کیږي. “
Comments are closed.