برید جنرال پاکستانی زاهد جمیل احمد

تعهد پاکستان به ترویج صلح و شگوفائی جهانی از دید پدر ملت قاعد اعظم محمد علی جناح نشئت میکند که در ماه فبروری سال 1948 چنین گفت:

“سیاست خارجی ما دارای ماهیت دوستی و حسن نیت در قبال همه ملت های جهان میباشد. ما به اصول صداقت و عدالت در معاملات ملی و بین المللی اعتقاد داشته و آماده گی کامل برای ارائه سهم بارز خویش در استقرار صلح و شگوفائی در بین همه کشور های جهان داریم. پاکستان هیچگاهی از عرضه منابع خویش و پشتیبانی معنوی خویش به مردمان ستمدیده و سرکوب گردیدۀ جهان دریغ ننموده و رعایت از موازات منشور ملل متحد را نادیده نخواهد گرفت.”

از زمان ایجاد سازمان ملل متحد تا کنون، پاکستان منحیث عضو این سازمان نقش مهمی را در تحقق صلح از طریق دیپلوماسی، پشتیبانی مادی و معنوی در نقاط مختلف جهان ایفا نموده است. امروز موضع پاکستان منحیث یکی از بزرگترین کشور های عرضه کننده سرباز در جهان — با یک رقم بسیار بالای تلفات محافظین صلح — شاهد این تعهد و تلاش آن برای ترویج این مرام مقدس صلح جهانی میباشد.

راه پاکستان با عملیات حفظ صلح ملل متحد در ماه جولای 0691 در حالی آغاز گردید که این کشور اولین گروه سربازان خویش را در عملیات ملل متحد در کانگو ارسال نمود. از آن زمان تا حال، پاکستان در 14 مأموریت واقع در 32 کشور در تمام قاره های جهان شرکت داشته است. پاکستان تا امروز بیشتر از 117441 سرباز را در اختیار این مأموریت گذاشته است.

در سال 1102، پاکستان از سالگرد طلایی عرضه سربازانش به نیرو های حافظ صلح ملل متحد تجلیل بعمل آورد. پاکستان بطور منظم منحیث یکی از کشور های با عرضه بیشترین تعداد سرباز باقی مانده است. در حال حاضر، پاکستان دومین کشور از لحاظ تعداد سربازان عرضه شده میباشد که 2328 سرباز با درجات مختلف را در هفت ماموریت ملل متحد اعزام نموده است.

پاکستان همچنین در میزان بیشترین تلفات در بین سهم گیران ماموریت های حفظ صلح پیشتاز میباشد. یک صد و سی و چهار سرباز پاکستانی بشمول 12 افسر آنکشور در جریان مأموریت های ملل متحد جان باخته اند.

دیپلوماتهای برجسته پاکستان و افسران نخبه اردوی آنکشور نقش های رهبری را منحیث نماینده گان سرمنشی سازمان ملل متحد، ناظرین ارشد نظامی، و قوماندانان قوا در درون مأموریت های حفظ صلح ملل متحد بازی نموده اند.

توانبخشی
گروه های نظامی پاکستان در هر جائی که مؤظف گردیده اند، نقش با اهمیتی را در عادی ساختن شرایط جنگی کشورهای مختلف، برقراری نظم و قانون و نظارت مؤفقانه از انتقال دولت از طریق مراحلی بازی نموده اند که بدین قرار از آن تذکر بعمل میاید:

• اداره منظم انتخابات عمومی در سال های 2006 و 2011 در جمهوری دموکراتیک کانگو.

• انتخابات ریاست جمهوری عاری از هر نوع دشواری و نظر سنجی عمومی در کشور لیبریا؛ این امر باعث برداشتن موانع از سر راه کاهش ماموریت روبه کاهش ملل متحد در بخش نظامی لیبریا محسوب میگردد.

• انتخابات صلح آمیز در نقاط تحت مسئولیتیت پاکستان در کشور سواحل عاج. این امر با وجود خشونت در مناطق دیگر مرحلهء صلح آمیز پس از انتخابات را در محل تأمین نمود.

• انتقال بدون مخاطره قدرت را به رئیس جمهور جدیداً انتخاب شده سواحل عاج در ماه می 2011 سهولت بخشید.

• ادارهء منظم انتخابات عمومی سال 2010 و نظر سنجی عمومی سال 2011 را در سودان تضمین نمود که در نتیجه آن کشور جدیدالتأسیس سودان جنوبی عرض وجود نمود.

دستاورد های دیگر:

• در جریان مأموریت های مختلف ملل متحد به شمول لیبریا، سودان، دارفور، و سومالیا، به بیشتر از یک میلیون مریض در شفاخانه های پاکستان تداوی طبی رایگان عرضه گردید.

• اردوی پاکستان نقش عمده ایرا در خلع سلاح 10000 تن از گریلا های سیئرالئون ایفا نمود.

• در سودان، گروه نظامی پاکستانی عملیات های مین روبی را در یک ساحه بزرگتر از 125122 کیلومتر مربع براه انداخت. این به ذات خود باعث آن شد تا معاهده صلح همه گانی امکان پذیر گردد.

• محافظین صلح پاکستانی در همه مأموریت های ملل متحد برنامه های تعلیمات مسلکی را برای جوانان محلی سازمان داده اند، و این تعلیمات شامل کمک های اولیه، تخنیک موتر، ویلدینگ کاری، نجاری، راننده گی، معماری ابتدائی، نجاری کشتی، ترمیم تراکتور و کمپیوتر میباشند. ایشان همچنین مسئولیت مکاتب محل را بعهده گرفته و حفظ و مراقبت، نوسازی، قرطاسیه، وسائل ورزشی و آب آشامیدنی را در اختیار گذاشته اند.

• سربازان پاکستانی در اصلاحات امنیت ملی نظیر تعلیمات پولیس و تجدید سازمانی قوای نظامی سهم گرفته؛ و در ضمن دسترسی به ساحات دور دست را برای ایجاد شرایط مصئون توزیع کمک های بشر خواهانه سهولت بخشیده اند.

نوسازی
سربازان پاکستانی وظیفۀ خطیر انکشاف و نوسازی هزاران کیلومتر از زیرساختار ها را که شامل جاده ها، راه ها، و پل ها میباشد در کشور های کمبودیا، سودان، دارفور، ساحل عاج، و لیبریا بعهده گرفته اند.

ترمیم عمده و حفظ و مراقبت بمنظور ساختار میدان های هوائی قابل استفاده در کشور های لیبریا و سودان بمعرض اجرا قرار گرفت. انجنیران در تقریباً همۀ مأموریت های سازمان ملل متحد، تأسیسات مدنی را که شامل ادویه فروشی، مکاتب، پارک ها، تفریحگاه اطفال، و نماز گاه ها میباشد، توسعه داده و مجدداً اعمار نمودند.

سکونت مجدد
پاکستان پشتیبانی تدارکاتی را برای سوق سربازان به جمهوری دموکراتیک کانگو (CRD) و برای بازگشت آنان در انجا و هم در هنگامی که سربازان در آنجا حضور داشتند فراهم نمود. ایشان یک سیستم سازماندهی شده را که از ترتیب و تنظیم اشتباهی سربازان، تسلیحات، تجهیزات، دکاکین، و جیره بندی ها در یک فضای خصمانه در جمهوری دموکراتیک کانگو جلوگیری مینماید، بوجود آوردند.

همچنین در سومالیا، سربازان پاکستانی امنیت میدان هوائی موگادیشو را بدست گرفته و محل مذکور را برای پرواز های حامل مواد کمکی مصئون نگهداشتند. ایشان همچنین بنادری را که در نزدیکی قرار دارند از وجود قطاع الطریقان مسلح پاکسازی نمودند چه این سارقین تهدیدی را برای لنگرگاه و محل تخلیه کشیهای حامل آذوقه و دیگر مواد تدارکاتی برای مردم محتاج را متوجه میساختند.

مصالحه
در سومالیا، گروه سربازان پاکستانی در خلع سلاح اعضای ملیشا کمک نموده، دیپو های سلاح مربوط به ملیشا را تفتیش کرده، سرکرده های ملیشا را توقیف نموده و عملیات محاصره و بازرسی را در چارچوب پیمان آتش بس بمعرض اجرا قرار دادند.

در سودان، با وجود فضای متشنج و خشونت بار حاکم در همه ایالات دور و بر ایالت نیل آبی، گروه سربازان پاکستانی به محض فرا رسیدن به ساحه قادر به تأمین اوضاع عادی و ثبات در داخل ولایت یاد شده گردیدند.

مین روبی
انجنیران اردوی پاکستان از ماه جون 2006 تا ختم مأموریت در ماه آگست 2011، در پیشاپیش مساعی مین روبی در سودان قرار داشتند.

جستجو و نجات
سربازان پاکستانی عملیات قهرمانانه نجات 97 تن از کوماندو های ایالات متحده مربوط به عملیات سازمان ملل متحد در سومالیا را در ماه اکتبر 3991 انجام دادند، و این در حالی بود که کوماندو های مذکور در یک محل تراکم ملیشا پس از حمله به یک ساختمانی واقع در موگادیشو گیر افتاده بودند. قوای امریکایی از یک کندک پاکستانی در نزدیکی آنجا تقاضای کمک نمود.

علی رغم رویارویی با شرایط هراس انگیز، نیروی واکنش سریع پاکستانی که متشکل از یک تعداد تانک ها و زرهپوش های پرسونل بود در ظرف 03 دقیقه به آنجا رسیدند. در طی یک عملیات دلیرانه و با وصف مقاومت سرسختانه از جانب جنگجویان سومالیائی، ایشان مؤفق به نجات تمامی کوماندو های امریکائی گردیدند. پس از این واقعه، ایالات متحده به اردوی پاکستان و مردم آن کشور اظهار نهایت سپاس نمود؛ قصر سفید نیز بیانیه ای را که مالامال ستایش از سربازان پاکستانی بود، انتشار داد.

به دنبال انتخابات ریاست جمهوری ساحل عاج در سال 0102، آنکشور شاهد یک دوره پر خشونت بود که منجر به جنگ داخلی گردید. یک تعداد زیاد غیر نظامیان بی گناه در طی این جنگ های داخلی کشته شدند. مسئولین ملل متحد، منسوبین سازمانهای غیر حکومتی و برخی دیپلومات ها نیز هدف قرار داده شدند.

در طول این دوره پر خشونت، محافظین صلح پاکستانی به استقرار صلح در ساحه تحت مسئولیت شان کمک نمودند. ایشان همچنین مرکز ملل متحد واقع در ابیجان، پایتخت آن کشور را حفاظت نموده و تعدادی از دیپلومات های پاکستانی و خارجی را از محل کشمکش ها رهانیدند.

کارائی های سربازان پاکستانی از جانب کارکنان سازمان ملل متحد در نیویارک و از طرف نماینده ویژهء سرمنشی ملل متحد در ساحل عاج مورد ستایش قرار گرفت.

در مورد نگارنده: برید جنرال زاهد جمیل یک تن از نماینده گان ارشد پاکستان در قوماندانی قوای مرکزی ایالات متحده میباشد. نامبرده در سال 1986 به این سمت مسما گردید و در سال 2009 به رتبه برید جنرالی ارتقا یافت. وی به درجه تحصیل مافوق لیسانس در مورد مطالعات جنگی در سال 2008 نائل گردید.
در سال 3991، منحیث کپتان مؤظف در سومالیا، وزارت خارجه امریکا در مورد شبیخون بالای 97 تن از کوماندو های امریکائی با وی تماس حاصل نمود. وی قوای واکنش سریع پاکستان را متعاقباً فعال ساخته، و در نهایت جان یک تعداد زیاد سربازان امریکائی را نجات داد. در مقالهء ذیل، موصوف از برخی دیگر از سهمگیری های کشورش در بخش مساعی برای همکاری و حفاظت از صلح یاد میکند.

---

موزه ها در زمین

قوای نظامی منطقه باعث ازدیاد قوۀ نیرو های حافظ صلح ملل متحد میگردند

کارکنان یونیپاث

افتخار پاکستان در سهمگیری همه جانبۀ آن در بین نیرو های ملل متحد در سراسر جهان میباشد. از زمانی که برای اولین بار نیم قرن قبل این کشور قوای خویش را برای حمایت از مأموریت صلحبانی ملل متحد به استقرار صلح در کانگو فرستاد، تا کنون سربازان پاکستانی در زیر پرچم ملل متحد در عملیات های مختلفی شرکت ورزیده اند. این کشور در صدر کشور هائی قرار دارد که سرباز، پولیس، و متخصص نظامی را به مأموریت های ملل متحد میفرستند. برخی از این کشور ها عبارتند از.

اردن
حس افتخار مشابهی به کشور هایی که تاریخچۀ نسبتاً کوتاهی در عملیات حفظ صلح داردند دست میدهد. اولین باری که اردن در مأموریت بین المللی شرکت جست در اواخر سال های 1980 در انگولا بود. منسوبین نظامی پس از آن به ده ها مأموریت دیگر در ساحات جنگ زده سهمگیری نمودند که از آن جمله میتوان از رواندا، سومالیا، کوسوو، و جمهوری دموکراتیک کانگو میتوان نام برد.

این کشور با وجود نفوس 6.5 میلیونی آن بصورت منظم در ردیف بزرگترین کشور های سهم گیرنده در مأموریت های صلحبانی و نظارت ملل متحد قرار دارد. در جریان ماه جنوری 2013 بیشتر از 3500 سرباز، پولیس، و متخصص نظامی از این کشور تحت پرچم ملل متحد در هشت کشور خدمت نمودند که در بین 114 کشور سهم گیرنده از لحاظ کمی هفتم میباشد.

رهبران این کشور روی فلسفۀ شان در قبال اهمیت مأموریت های صلح بانی در یکی از صفحه های انترنتی حکومتی چنین روشنی میاندازند: “اردن عمیقاً بدان باور است که امنیت ملی آن در ارتباط نزدیک با امنیت منطقه بوده و هر نوع تهدید احتمالی به کشور های همسایه بمثابهء تهدیدی به اردن پنداشته میشود.”

جمهوری قرغزستان
جمهوری قرغزستان از جمله اولین کشور های آسیای میانه بود که به صفوف نیرو های حافظ صلح ملل متحد پیوست. در حال حاضر سهم گیری این کشور محدود به یک تعداد اندک پولیس و متخصصین نظامی میباشد. ولی حتی همین گروه کوچک هم باعث ازدیاد قوه در مساعی نیرو های حافظ صلح ملل متحد میگردد — و نظر کلی در مورد این کشور را بطور مثبت تقویه نموده است.

وزیر امور خارجه قرغزستان قزاقبایف در سال 2012 اظهار داشت: “محافظین صلح جمهوری قرغزستان سهمی را برای یک هدف والا که صلح و امنیت باشد ادا میکنند. ایشان همچنین تصویر کلی از سیاست خاجی کشور را بمثابهء یک عضو با مسئولیت، پاسخ دهنده و صلح آمیز جامعه بین المللی تقویت مینماید.”

وزیر دفاع قرغزستان تضمین داده است که وی ابتکاراتی را روی دست خواهد گرفت تا بوسیلهء آن قوای نظامی آنکشور منحیث بخشی از مأموریت های ملل متحد عمل کند. معین وزارت دفاع، ضمیر سرکلوف میگوید: “قرغزستان برای اشتراک در عملیات حفظ صلح آماده گی کامل دارد که این اصل از یک طرف تصویر کلی این کشور را در مقیاس جهانی بهبود می بخشد و از جانب دیگر به بروز رسانی تجهیزات نظامی و بهبود سطح تعلیمات سربازان یاری خواهد رسانید.”

قزاقستان
قزاقستان میتواند کشور بعدی آسیای مرکز باشد که قوای نظامی آن زیر لوای ملل متحد خدمت کند. وزیر دفاع این کشور در حال سازمان دادن یک جزوتام حافظ صلح بوده، و مقامات رسمی در نظر دارند تا مسودهء قانونی را که اتباع قزاق اجازه دهد تا در مأموریت های ملل متحد منحیث سرباز سهم گیرند، پیشکش نمایند. مزید بران، قوماندانی قوای مرکز ایالات متحده پلان همکاری نظامی را در سال 2012 با قزاقستان امضاء نمود که در طی آن به این کشور کمک خواهد نمود تا جزوتامی به بزرگی یک تولی را تا سال 2015 در چارچوب ملل متحد اعزام نماید.

طوری که در پلان است، در جریان تمرینات شاهین جلگه که یک تمرین سالانه صلحبانی میباشد و از جانب قزاقستان و ایالات متحده در ماه آگست 2013 اجرا خواهد گردید، این کشور تحت بررسی محافظین صلح ناتو و روند اخذ تصدیق قرار خواهد گرفت.

تاجکستان
اولین محافظین صلح تاجک — پنج تن از منسوبین وزارت داخله آنکشور — در سال 2008 بمنظور نظارت از پیمان آتش بس و کمک به زیرساختار پولیس محلی در دارفور به سودان سوق داده شدند. مقامات رسمی تطبیق قانون برای دومین بار در چارچوب محافظین صلح ملل متحد به دارفور بازگشتند.

قوای نظامی این کشور برای مدت زیاد انتظار کشیدند تا به صفوف نیرو های حافظ صلح ملل متحد بپیوندند. پس از تکمیل ساختمان یک جزوتام حافظ صلح در سال 2010 بعد از مدت سه سال، تاجکستان دو کندک از افسران را بمنظور تمرینات حفظ صلح بین المللی به نیپال ارسال نمود.

قرار گفتۀ تورن فضل جان سلیموف درستیزوال جزوتام حافظ صلح، این تمرینات افسران را از 23 کشور مختلف باهم یکجا ساخت. موصوف فقط در هنگام سوق آگاهی یافت تا مأموریت ها را در سطح عملیاتی هماهنگ نماید.

سلیموف میگوید: “درک لازم از مأموریت حائز اهمیت فراوان است زیرا نماینده گان زیادی از کشور های مختلف در مأموریت های ملل متحد ملحق میگردند. ما همه باید بیاموزیم تا در راه پیروزی مأموریت چگونه با هم یکجا هماهنگی و کار نماییم.”

مساعی مشترک
در ماه جنوری 2013، هفت کشور از شرقمیانه و آسیای میانه به تعداد بیشتر از 15000 تن از منسوبین نظامی را اعزام نمودند تا منحیث صلحبان در هشت کشور جهان خدمت نمایند. این قوای مشترک شامل گروه های بزرگی از کشور هائی نظیر مصر و گروه های کوچکی از کشور هائی نظیر یمن و تاجکستان بودند. قطر سه سرباز را منحیث قوای انتقالی ملل متحد به لبنان فرستاد، که بیانگر اصل آنست که حتی اشتراک کوچک هم در نیرو های حافظ صلح نشاندهندهء عزم جامعه بین المللی در استقرار صلح در نقاط پر خطر میباشد.

در سال 2013، در سرتاسر گیتی، حدود 94000 تن از 114 ملت جهان در چهار قارۀ مختلف مصروف خدمت اند. پاکستان بیشتر از 8000 تن را در اختیار گذاشته است — که بیشتر از 8 فیصد مجموع نیرو های ملل متحد میباشد — و این رقم بعد از بنگله دیش در مقام دوم قرار دارد. گروه هائی از شرقمیانه، آسیای میانه و جنوبی در تعداد زیادی از مأموریت های دشوار شرکت جسته اند که این ماموریت ها شامل اینها اند:

هایتی:نیروی حافظ صلح به پولیس ملی هایتی آموزش میدهد تا چگونه افراد غیر نظامی را تحت پوشش قرار داده و به مساعی بازسازی و بهبودی بعد از زلزله سال 2010 کمک نمایند.

دارفور: یک نیروی مشترک ملل متحد-اتحادیه افریقا افراد ملکی را از ضد وخورد میان گروه های متخاصم و حکومت سودان و ملیشا های طرفدار آن حفاظت نمایند. محافظین صلح حدود 200 گزمه را در بصورت روزمره سازماندهی مینمایند تا امنیت لازم را در اختیار گروه های امدادی بشرخواهانه در کمک ایشان به افراد ملکی بی خانمان قرار دهند.

صحرای غربی: نیرو های حافظ صلح گزمه هوائی و زمینی را بمنظور نظارت از آتش بس که بوسیله طرف های متخاصم در سال 1999 تثبیت گردیده است، براه انداختند. ایشان همچنین نقشه مین های فرش شده و مهمات هنوز انفجار نشده را کشیدند.

ساحل عاج: پس از اعزام اولی شان در سال 2004، بمنظور کمک به خاتمه دادن به جنگ داخلی، نیرو های حافظ صلح در ساحل عاج باقی ماندند تا تنش سیاسی را که در اثر انتخابات بوجود آمده بود تحت کنترول دراورند. سربازان آتش بس را نظارت نموده، غیر نظامیان را تحت محافظت قرار داده و جنگجویان را خلع سلاح کردند.

تهدید به صلح
خطرات ناشی از خدمت در مأموریت های ملل متحد در ماه جون 2012 زمانی حس گردید که هفت تن از محافظین صلح نایجریائی در ساحل عاج در اثر یک شبیخونی جان باختند که اغتشاشیون و سربازان اجیر در آن مقصر شناخته شده اند. دو صلحبان اردنی ربوده شده در دارفور سودان در ماه آگست 2012 برای مدت بیشتر از چهار ماه در قید گروگان گیران قرار داشتند. پاکستان در ظرف 50 سال خدمت متقبل به از دست دادن 134 تن گردیده است.

سر منشی ملل متحد بان کی مون در جریان یک نمایشگاه خاص در ماه جنوری 2013، سهمگیری پاکستان را در مأموریت های ملل متحد مورد تمجید قرار داد. وی چنین گفت: “تعهد تاریخی پاکستان به صلح بانی به قیمت گزافی تمام گردیده است. . .  ما در این باب مرهون ایشان میباشیم.”

منابع: آژانس خبری 24 ک جی، بی بی سی، دیلی تایمز (لاهور)، آسیای میانه آنلاین، تایمز اردن (عمان)، آژانس خبری ملی کبار، ملل متحد، خدمات مین روبی ملل متحد، عملیات حافظ صلح ملل متحد