قوای حافظ صلح سازمان ملل متحد اهل پاکستان به برقراری صلح و امنیت دارفور کمک کرده‌اند
جگرن عمر اسماعیل ساجد گروال، دگرمن شوکت نعیم خان و دگرمن محمد فرید، اردوی پاکستان
عکس ها از سازمان ملل متحد
تجربه پاکستان در زمینه صلحبانی سازمان ملل متحد در جولای 1960 و زمانی شروع شد که اولین قوای پاکستان در کنگو مستقر گردید. از آن زمان به بعد، پاکستان بیشتر از 160,000 قوا را برای انجام 41 مأموریت سازمان ملل متحد در 23 کشور تأمین کرده است. از این میان تا اواخر سال 2017 تعداد 144 صلحبان، از جمله 23 افسر، جان خود را زمان انجام وظایف خود از دست داده‌اند. در حال حاضر، پاکستان چهارمین کشور در میان کشورهای تأمین‌کننده قوا (TCC) است که 7,653 نفر را در تمام درجات به هفت مأموریت سازمان ملل متحد اختصاص داده است. یکی از آنها مأموریت اتحادیه آفریقا- سازمان ملل متحد. در دارفور (UNAMID) است.
آنچه بنیانگذار ملت ما، قائد اعظم محمدعلی جناح، چندین دهه قبل متذکر شد، هنوز هم صحیح است: “پالیسی خارجی ما پالیسی دوستانه و همراه با حسن نیت نسبت به همه کشورهای جهان است. پاکستان هیچ گاه از نظر حمایت مادی و اخلاقی خود از مردم ستمدیده و سرکوب شده جهان دست نخواهد کشید و از اصول منشور سازمان ملل متحد حمایت خواهد کرد.”
مأموریت دارفور
دارفور منطقه‌ای به وسعت 493,180 کیلومتر مربع در غرب سودان است که به مدت چند صد سال حکومتی مستقل بود تا اینکه در سال 1916 ذریعه قوای انگلیسی – اتیوپیایی به سودان الحاق گردید. دین اصلی آن اسلام است و نفوسش به دو جامعه اعراب و آفریقایی تقسیم شده است که خود به قبایل مختلفی در سرتاسر دارفور تقسیم شده‌اند. آفریقایی‌ها عمدتاً دهاقین هستند و اعراب کوچی هستند. اختلاف اصلی میان جوامع آفریقایی و عرب به تقسیم قدرت و منابع برمی‌گردد.
درگیری اخیر در دارفور در فبروری 2003 شروع شد، زمانی که دو گروپ مسلح – اردوی آزادیبخش سودان (SLA) و جنبش عدالت و برابری (JEM) – علیه دولت به دلیل ادعای بی‌توجهی نسبت به منطقه و سرکوب سیاه‌پوستان آفریقایی به نفع اعراب دست به سلاح بردند. دولت مبارزه‌ای را علیه شورشیان شروع کرد که بعدها پاکسازی قومی افراد غیرعرب دارفور نام گرفت. این درگیری باعث کشتار وسیع شهروندان ملکی شد، 2.5 میلیون نفر را از خانه‌های خود بیرون کرد و آنها را به بیجاشدگان داخلی (IDP) تبدیل کرد. دارفور به پنج ایالت فدرال تقسیم شده است که با مناطق اپراتیفی/مقرهای قومندانی UNAMID متناظر است: دارفور مرکزی، دارفور شمالی، دارفور جنوبی، دارفور شرقی و دارفور غربی.
کندک 5 پاکستان (PakBatt-5) با وفاداری کامل دستورات سازمان ملل متحد را رعایت کرد و با مساعی خستگی‌ناپذیر که به مدت 10 ماه ادامه داشت به نتایج قابل توجهی در بخش کوتوم دست یافت. قوای پاکستانی با ترکیبی از مساعی بشمول گزمه تهاجمی، اشتراک دادن رهبری جوامع و برقراری گفتگوی اجتماعی، این وضعیت را تثبیت کرد. PakBatt-5 هر کاری که از دستش ساخته بود را برای کمک به بیجا شدگان داخلی انجام داده است. به همین دلیل، میانجی‌گری پاکستان شهرت خوبی در میان مردم دارد. PakBatt-5 به‌طور منظم فعالیت‌های همکاری ملکی-نظامی (CIMIC) و پروژه‌های رفاهی را انجام داده است: برگزاری ورکشاپ های تعلیمی تعامل اجتماعی، آبرسانی به قریه جات و مکاتب، ایجاد کمپ های معالجوی و توزیع دواهای رایگان. همچنین از مکاتب بازدید میکند تا مواد غذایی را توزیع کند، در مورد صحت و سلامتی سخنرانی‌های دوام داری را انجام می‌دهد، مسابقات سپورت را برگزار کرده، مکاتب و شفاخانه ها را بازسازی نموده و جشنواره‌های فرهنگی و مذهبی را برای شهروندان محلی و بیجاشدگان داخلی برگزار میکند.
موفقیت و امنیت
بخش کوتوم به دلیل فعالیت‌های شورشیان، خطرناک‌ترین منطقه در دارفور شناخته می‌شد. سال‌های زیادی بود که هیچ هیأتی از مقامات بلندرتبه UNAMID یا دولت سودان به این منطقه سفر نکرده بودند. بعد از اینکه قوای پاکستانی وارد شدند و صلح را برقرار کردند، تعدادی از مقامات/هیأت‌های بلند رتبه UNAMID، سودان و سازمان‌های غیردولتی بین‌المللی از کوتوم دیدار کردند. به شمول سفیرانی از جرمنی و سوئیس، معاون اول رئیس جمهور سودان و رئیس پروگرام غذایی جهانی و سازمان بهداشت جهانی. همگی به مساعی و کمک‌های PakBatt-5 برای به ارمغان آوردن صلح به منطقوی که بالقوه محل درگیری برای UNAMID بود اذعان داشته و از آن تشکری کردند.
در حال حاضر صلح در این منطقه حاکم است و PakBatt-5 یک پلاتفرم برای حمایت از حقوق بشر، بهبود اقتصادی، ارتقای ارزش‌های اجتماعی و اخلاقی و مهمتر از همه، بهبود شرایط بشردوستانه محلی برای مردم فراهم کرده است. انکشافی که PakBatt-5 در این شرایط دشوار به آن دست یافته است، مایه غرور پاکستان است.
تولی انجینران پاکستان
تولی انجینران پاکستان در دسمبر 2007 در این مأموریت مستقر شد و در مارچ 2017 نهمین گردش خود را به خاتمه رساند. این تولی، یک تولی چندمنظوره است که تمام رشته‌های انجینری را شامل می‌شود. وظیفه آن حمایت تخنیکی در زمینه‌های تحرک، بقا و انجینری عامه برای حمایت از مأموریت نظامی عامه است.
انجینران پاکستان کمربندی میدان هوایی که یک راه 10 کیلومتری مناسب برای تمام شرایط آب و هوایی به جهت گزمه وسایط نقلیه و پرسونل امنیتی در امتداد ساحه میدان هوایی محلی بود را ترمیم کردند. قبل از ترمیم، سطح پوشیده از شن روان مانع از تأمین امنیت می‌شد.
نظرات بسته شده است.