تورن جنرال (متقاعد) لطفی عبدالوهاب حسین
رسیدن به استقلال هوایی مستلزم اقدام دولت برای تجهیز منابع و تقویت روحیه برای ایجاد تعادل مناسب بین همه شاخه‌های قوای مسلح است. تاریخ قوای هوایی عراق درسهای تلخ و شیرینی به همراه دارد. این درسها می‌تواند رفتارهای نسلهای آینده رهبران نظامی و سیاسی را شکل بدهد.
قوای هوایی عراق از جنگ طولانی با ایران در دهه 80 میلادی سربلند بیرون آمد ولی بخش اعظم آن برتری نظامی موضعی در جریان اشغال کویت در 1991 تضعیف شد. این وضعیت باعث شد که نیمی از توان هوایی عراق از بین برود. بر هم خوردن توازن قدرت به موضوع نگران‌کننده‌ای مبدل شده است.
در دهه‌های بعد از جنگ، عراق با کمبوداتی در دو قومندانی مرتبط -قوای هوایی و دفاع هوایی- روبرو شد. به این ترتیب، بازسازی علمی و تخنیکی تمام نظام ضرورت یافت. کمبودات در بخش‌های مختلفی ظاهر شد:
معاون سرپرگمشر، مایک میرس/قوای هوایی ایالات متحده
سازمان‌دهی: عدم داشتن پالیسی شفاف در سطح حاکمیت باعث ایجاد خلاء در استراتژی نظامی و ابهام در سیاست نظامی شد و به همین دلیل روند فعالیت‌های یکپارچه قوای مسلح مختل شد و استقلال هوایی نقض گردید.
تعلیم: کمبودات حوزه تعلیم بین‌المللی باعث محرومیت کشور از پیلوت های نظامی آماده و بروز نقص در عرصه دفاع هوایی شد.
انواع و منابع سلاح: تامین سلاح از یک منبع واحد باعث شد که قوای هوایی و دفاع هوایی از تسلیحات لازم برای ایفای وظیفه مقابله با تهدیدات خارجی محروم شوند.
زیربنا‌ها و استفاده از تسلیحات: کمبودات مربوط به زیربنای قومندانی هوایی و میدان‌هوایی‌های کمکی باعث شد که فعالیت طیاره‌های رهگیر به نشست‌های اضطراری بعد از پایان ماموریت محدود شود. در ضمن، استفاده منفعلانه از تسلیحات باعث شد که ضعف قابل توجهی در حوزه استقلال هوایی ایجاد شود.
وزارت دفاع و قومندانی کل قوای مسلح مبنای نظامی سیاست حکومت را تحت هدایت رهبری سیاسی شکل می‌دهند. رهبران مدنی از حق هدایت اردو بر بنیاد سیاست خارجی عراق و با مراعات منافع مادی، معنوی و نظامی کشور برخوردار هستند.
رسیدن به توان نظامی لازم برای دفاع از استقلال کشور با الزامات ذیل همراه است:
ساختار قومندانی و عملیاتی طراحی‌شده برای یکپارچه‌سازی و تعامل قومندانان قوای هوایی و دفاع هوایی به نفع جنگ هوایی.
پری استون، مامور ارشد قوای هوایی/ قوای هوایی ایالات متحده
انعطاف‌پذیری کافی برای ابراز عکس‌العمل به نوع چالش و توانایی ایجاد تغییر متناسب با تهدیدات و امکانات موجود، ازقبیل سلاح‌های هوا به هوا، سلاح‌های زمین به هوا، جنگ الکترونیک و شناسایی راداری در ارتفاعات مختلف
استفاده مطلوب از منابع و امکانات موجود و تقویت زیربنا‌های قومندانی ها و میدان‌هوایی‌های کمکی بر بنیاد حوزه احتمالی عملیات
اثبات وفاداری مسلکی به حیث معیار اصلی رسیدن به جایگاه‌های مدیریتی؛ پرهیز از ایجاد جایگاه‌های کاذب و تخصیص سهمیه‌های فرقه‌ای در قومندانی های قوای هوایی و دفاع هوایی
اجرای بازرسی هدفمند و مسلکی در حوزه منابع سلاح برای قومندانی های دفاع هوایی و قوای هوایی بدون پذیرش گزینه منبع واحد برای تامین سلاح
تدوین پروگرام‌های کوتاه-مدت برای ادغام سلاح‌های دفاع هوایی (طیاره‌ی رهگیری و موشک) و پروگرام درازمدت برای رسیدگی به مسائل فوق الذکر
خلاصه
آنچه برای قوای هوایی اتفاق افتاد، یک شکست محسوب می‌شد. ملت‌های خردمند از این شکست‌ها درس می‌گیرند تا نسلهای بعدی را در مقابل آنها بیمه کنند. توسعه صنعت طیاره و تکنالوژی آن با تحولاتی در قسمت کاربرد تاکتیکی و استراتژیک آن همراه بوده است.
برای مقابله با تهدیدات پیش روی استقلال کشور، صرفاً از طیاره استفاده نمی‌شود. تسلیحاتی که به طور موازی با طیاره‌ها و هلی کوپترها از قبیل سیستمهای دفاع هوایی و طیاره‌های بدون سرنشین فعالیت می‌کنند، ظرفیت اضافی لازم را برای یک قوای هوایی قوی فراهم می‌سازند.
نظرات بسته شده است.