فيچرها قسم تازهای از درگیری بوسیله Unipath به روز رسانی شده در فوریه 19, 2019 به اشتراک گذاری جنگهای ترکیبی ظرفیتهای اردوهای مدرن را مورد ازمایش قرار میدهد تورن جنرال اسخت ن. ریسپایف، رییس دانشگاه دفاع ملی، قزاقستان عکسها از رویترز وضعیت بینالمللی بسیار پیچیده و تنشآمیز است و این وضعیت به صورت دورهای در اثر تعارضات بین کشورها و گروپ های قومی، مذهبی، سیاسی، اجتماعی و گروپ های دیگر تشدید میشود که باعث درگیریهای مختلفی میگردد. با وجود تمایلی که جهان برای حل اختلافات با استفاده از ابزارهای صلحآمیز ابراز داشته است، قوای نظامی همچنان یکی از ابزارهای اصلی برای حل این مشکلات است. ما شاهد ضرورت به مطالعه دقیق علل و ماهیت درگیریهای نظامی هستیم. ابتدا اجازه بدهید مفهوم چنین اختلافاتی را بررسی کنیم. با توجه به تعاریف پذیرفته شده در سراسر جهان و در کازاخستان، مقابله نظامی مفهومی متحدکننده و یکپارچهساز بوده و شکلی از حل اختلافات میان طرفین دارای اختلاف با استفاده از قوای نظامی برای دستیابی به اهداف سیاسی خاص است. با این حال، بهتازگی پروسه های متعددی ماهیت درگیریهای نظامی را متحول ساخته است. مهاجمان منافع سیاسی و اقتصادی خود را با وادار کردن مخالفانشان به پذیرش اهداف خود با استفاده از شیوه های شناخته شده و غیرشناخته شده که به جنگ مستقیم نمیرسد دنبال میکنند. قوای نظامی کازاخستان در جریان تمرین عقاب صحرا امنیت یک پست چک پاینت را برقرار میکنند. انکشاف ابزارهای مبارزه مسلحانه تأثیر زیادی بر محتوای آن و بر ماهیت درگیریها دارد. مبارزه مسلحانه با استفاده از جدیدترین ابزارهای متعارف و غیرمتعارف ویژگیهای جدیدی به خود میگیرد. در رسانهها، اصطلاحات جدیدی مانند “جنگهای ترکیبی”، “دشمن ابرمانند”، “آشوب کنترول شده” و “سلاحهای سایبری” را میشنویم. پرکاربردترین اصطلاحی که اخیراً مورد استفاده قرار گرفته “جنگهای ترکیبی” یا “تهدیدات ترکیبی” است. استراتژیهای جنگهای ترکیبی و توصیههایی در مورد این تهدیدات ترکیبی در ایالات متحده و ناتو تدوین شده است. این تحلیل تغییرات بنیادین در ماهیت جنگ را نشان میدهد. ماهیت این تغییرات، آمادهسازی و تأثیرگذاری بر پیامد جنگ ترکیبی با استفاده از اجزای نظامی و نامنظم با دخالت بخش ملکی است. جنگ ترکیبی به معنای طیف وسیعی از اقدامات خصمانه است که اردو نقش نسبتاً کمی در آنها ایفا میکند. ابزارهای اصلی آسیب زدن به دشمن، ابزارهای سیاسی، استخباراتی/روانی و اقتصادی است. شیوه های آن امکان دستیابی به نتایج مشهودی را فراهم میآورد – این شیوه ها موجب تحمیل آسیب منطقهای، سیاسی و اقتصادی به دشمن شده، نظام حکومتی دشمن را بر هم میزند و روحیه جامعه را از بین میبرد. چنین جنگی بهعنوان جنگی به معنای کلاسیک تفهیم نمیشود. مارتین لیدگارد وزیر امور خارجه دنمارک توضیح نسبتاً روشنی از ماهیت جنگ ترکیبی را در سال 2014 ارائه کرد: “من لزوماً آن را نظامی نمیدانم؛ این جنگ ترکیبی است که در آن از تبلیغات گسترده، تحریکها، برانگیختن گروپ هایی در داخل کشورهای دیگر استفاده میشود که جنگ نیست، اما پدیدهای بسیار خصمانه و نزدیک به جنگ است”. در جنگ سنتی، ابزار اصلی برای دستیابی به اهداف، استفاده از قوای مسلح متعارف است و دیگر انواع تأثیرات بر دشمن فرعی محسوب میشود. به منظور بهبود توانایی کشورهای غربی برای مقابله با تهدیدات ترکیبی جدید، هماهنگی نزدیکی با وزارتخانههای داخلی شامل قوای پولیس و ژاندارمری برای متوقف ساختن تهدیدهای غیرشناخته شده مرتبط با کمپاین های تبلیغاتی، حملات سایبری و اقدامات جداییطلبان محلی صورت میگیرد. انجام تمرینات برای واکنش نشان دادن به جنگهای ترکیبی یکی از اولویتهای اتحاد ناتو است. ناتو در لتونی یک مرکز ارتباطات استراتژیک سرآمدی را برای آمادهسازی و هماهنگی چنین تمرینهایی ایجاد کرده است. مفهوم تهدیدات ترکیبی طیف گستردهای از شرایط و اهداف خصمانه را دربر میگیرد، مانند جنگ سایبری، درگیریهای نامتوازن با شدت کم، تروریسم جهانی، دزدی بحری، مهاجرت غیرقانونی، فساد، درگیریهای قومی و مذهبی، امنیت منابع، چلنج های نفوس، جرایم سازمانیافته بینالمللی، مشکلات جهانیسازی و گسترش سلاحهای کشتار جمعی. قدم مهمی در زمینه آماده شدن برای نوع جدیدی از جنگ، تصمیم ناتو برای ایجاد یک قوای مشترک واکنش سریع است که میتواند ظرف 48 ساعت برای انجام عملیات ابتدایی آماده شود. این قوا شامل قوای زمینی، هوایی و بحری و همچنین قوای عملیات خاص خواهد بود. ترکیب پیچیده قوای ناتو نشان میدهد که این تشکیلات میتواند برای حل دو وظیفه کاملاً متفاوت مورد استفاده قرار گیرد. یکی از آنها جلوگیری از خرابکاری دشمن و کشف آن در جریان دوره تهدید برای مبارزه با ساختارهای نامنظم در قلمرو آن است. دیگری سازماندهی کارهای خرابکارانه در قلمرو دشمن با ایجاد ساختارهای نامنظم شبکهای شامل منابع بشری و مادی است. مجموعهای پیچیده از تهدیدات ترکیبی بر بنیاد یک پلان استراتژیک از پیش تعیین شده شکل میگیرد و بر طیف گستردهای از اهداف نظامی و ملکی دشمن، از جمله جمعیت کشور هدف تأثیر میگذارد. هدف نهایی عبارت است از تضعیف قدرت کامل حکومت و موقعیتها و نفوذ دولت در داخل کشور و در بخش بینالمللی. بنابراین، مجموعه تهدیدهای ترکیبی، بر خلاف انواع دیگر تهدیدات، تا حد زیادی بر بنیاد هدف انتخاب شده (کشور هدف مشخص) هدایت میشود، قالب تعریف شده واضح و هدفی از پیش تعیین شده دارد و از لحاظ استراتژیک برای عملیات نقشی حیاتی ایفا میکند. اجرای موفقیتآمیز مجموعهای از تهدیدها به در دسترس بودن منبعی بستگی دارد که قادر به تأمین قوا و امکانات مورد ضرورت باشد و همچنین به دسترسی به آنها وابسته است. این اثر همافزایانه استفاده از تهدیدات ترکیبی خطر مخصوصی را برای امنیت ملی کشور ایجاد میکند. درباره نویسنده: تورن جنرال داکتر اسخت ریسپایف، از سال 2012 رئیس دانشگاه دفاع ملی قزاقستان بوده است. بخش عمدهای از فعالیت نظامی او شامل کمک به بازسازی اردو پس از استقلال این کشور از اتحاد جماهیر شوروی سابق بوده است. به اشتراک گذاری
نظرات بسته شده است.